QUE É?

Oiseau Rebelle(paxaro rebelde) é un espectáculo de teatro-danza, verbal, plástico e sonoro que dialoga sobre o imaxinario amoroso e des-amoroso. Un ritual do corazón como músculo, como metáfora e como alimento.

INTRODUCIÓN

Que impide ás novas xeracións caer no amor? Para caer temos que ter unha certa seguridade de podernos levantar, ou aínda máis, un ten que poder sentirse a si mesmo e aceptarse tendo a necesidade de ser visto polo outro. Pode que falte isto nas novas xeracións, na nosa: a capacidade de sentirnos a nós mesmos. Mesmo despois de facelo é difícil namorarse ou comezar unha historia "sincera".

DE QUE VAI?

Un espectáculo sobre o amor. Non ese amor que traspasa todas as fronteiras, senón o amor de hoxe, o da nosa xeración. O amor que sentimos nos, Cristina e Paulina, e o que cremos que proxectan as persoas que nos rodean. O noso xeito de sentir está condicionado polos códigos culturais cos que nos criamos: o cine, a literatura, os estereotipos publicitarios e os prexuizos sexuais que imos adquirindo en torno á montaña de información que recibimos da sociedade. Aprendéronnos a amar? Esta e a cuestión da que parte o proxecto.

Partindo das nosas historias reais queremos indagar sobre o amor sen corpo ou amor cibernético, a moderación do amor e a dicotomía entre namorarse e permanecer en parella.

Neste traballo de creación, dúas performers íspense emocionalmente ante o público. Cada imaxinario que constitúe a peza, nace da confluencia de dúas diferentes formas de expresión escénica: Cristina Balboa, móvese nun absurdo elaborado pero tamén cotián, que é utilizado como fío creador dun mundo propio, con leis propias, no que a palabra toma unha parte importante no eixo do seu discurso escénico. A súa forma humorística particular crea situacións escénicas que dialogan directamente co público, xogando coa cultura popular e os seus referentes xeracionais. Paulina Funes, en cambio, móvese máis no campo das artes visuais, no desenvolvemento do seu imaxinario, que remite máis ao plástico, á performance, ao body art, ao teatro danza, no que á imaxe-tempo cobra unha grande importancia. O seu interese creativo é xerar atmosferas que debuxen e perfilen o tema en cuestión.

PARA QUE IMOS EMPREGAR OS CARTOS?

Comezamos este proxecto dende a precariedade, sen axudas nin subvencións. Precisamos saldar débedas cos nosos colaboradores. Sobre todo pagar o marabilloso espazo sonoro de Carlos Suárez. A asistencia técnica de Man Hauser. O traballo de cámara do video promo, o aluguer de espazos e equipas para realizar unha residencia técnica, autónomos... e se é posible, ir recuperando parte do diñeiro de produción que adiantamos. Os cartos que pedimos non chegarían para todo pero axudarían MOITO.

SE QUERES SABER MÁIS

Contacto [email protected]
Funbia Escénica

E SÍGUENOS EN facebook

NOTA

(acerca da recompensa invitación)

O mecenas será informado por e-mail das actuacións previstas durante toda la existencia do espectáculo (sobre 2 o 3 anos).

Debido ao aforo limitado dos teatros o mecenas debe confirmar canto antes a sua asistencia no seguiente e-mail [email protected]